Μπεγλέρια

Μπεγλέρια

Μπεγλέρι ή Παίχτης

Κάθε κοινωνική ομάδα και άνθρωπος ανάλογα με τις καταβολές του αντιλαμβάνεται και χρησιμοποιεί διαφορετικά τις γιρλάντες χειρός. Όταν οι άνθρωποι του περιθωρίου, όπως οι αργόσχολοι και ο υπόκοσμος, υιοθέτησαν το τεσμπίχ, επηρεάστηκαν από αυτό και δημιούργησαν τη δική τους γιρλάντα.

Αυτή η γιρλάντα, γνωστή ως “μπεγλέρι”, αποτελούνταν από 16 φθηνές χάντρες περασμένες σε σκοινάκι με δεμένες τις άκρες. Οι χρήστες την έστριβαν στο χέρι σαν έλικα αεροπλάνου, αριστερόστροφα και δεξιόστροφα, και στη συνέχεια χτυπούσαν με θόρυβο τις χάντρες μεταξύ τους.

Ο όρος “μπεγλέρι” οφείλεται στην ομοιότητα της κίνησης με το χειρισμό των ζαριών (“μπεγλέρισμα”) από τους ταβλαδόρους. Αρχικά, η γιρλάντα ονομαζόταν και “παίχτης”, αλλά τελικά επικράτησε η ονομασία “μπεγλέρι”.

Κατά τη δεκαετία του ’80, η νεολαία δημιούργησε τη δική της εκδοχή μπεγλεριού. Σε ένα σκοινάκι 15 εκατοστών περνούσαν δύο χάντρες και έπειτα το έστριβαν ανάμεσα στα δάχτυλα, κουνώντας την παλάμη για να χτυπούν οι χάντρες η μία την άλλη. Ο ήχος που παράγονταν έδωσε το όνομα “τάκα-τάκα”, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε σε “μπεγλέρι”.